Join

O χασάπικος χορός απαιτεί, όσοι τον χορεύουν να τον γνωρίζουν καλά, αφού θα πρέπει όσοι χορεύουν στην ίδια γραμμή, να κάνουν κάθε στιγμή την ίδια κίνηση, στον ίδιο ρυθμό. Στην Ελλάδα σήμερα τα καινούργια τραγούδια με μουσική xασάπικου είναι πολλά. Πολλοί όμως δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν από τα ζεϊμπέκικα ή τα αργά χασαποσέρβικα. Οι ξένοι νομίζουν οτι το χασάπικο είναι ίδιο με το Συρτάκι και έχουν μάθει να το αποκαλούν έτσι. Ο χασάπικος, ή αλλιώς «το χασάπικο», είναι ο πλέον διαδεδομένος Ελληνικός χορός στο εξωτερικό. Συχνά οι ξένοι το μπερδεύουν με το συρτάκι. Στην Ελλάδα σήμερα, παρ όλο που αρέσει και ακούγεται παρά πολύ, χορεύεται λίγο. Ο βασικός λόγος είναι ο τρόπος που χορεύεται. Χωρίς να είναι δύσκολος, απαιτεί όσοι τον χορεύουν στην ίδια γραμμή να κάνουν κάθε στιγμή την ίδια κίνηση και στον ίδιο ρυθμό. Ο ρυθμός του δεν είναι σταθερός: κάθε φιγούρα έχει δικό της ρυθμό. Η γραμμή του χασάπικου δεν κινείται κυκλικά, αλλά μπρος, πίσω, δεξιά και αριστερά με μέτωπο προς τους θεατές. Αυτό τον κάνει ιδιαίτερα θεαματικό, αλλά και δύσκολο. Ο χασάπικος έχει πολίτικη καταγωγή. Η ύπαρξη του οφείλεται στον βυζαντινό χορό των μακελάρηδων, ο οποίος χορευόταν στην Κωνσταντινούπολη, κυρίως από χασάπηδες στις γιορτές. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ατίθασοι και κυκλοφορούσαν επιδεικνύοντας προκλητικά τα όπλα τους και όλοι τους έτρεμαν. Στην συνέχεια με τα ρεμπέτικα, του Βαμβακάρη και των άλλων λαϊκών συνθετών, εξελίσσεται μέχρι την σημερινή του μορφή που είναι περισσότερο ερωτική. Ο ρυθμός: Ο ρυθμός του δεν είναι σταθερός. Κάθε φιγούρα έχει δικό της ρυθμό. Περιγραφή: Χορεύεται σε ευθεία γραμμή από ομάδα χορευτών που κρατιούνται από τους ώμους. Υπάρχει ένας βασικός βηματισμός, ο οποίος εναλλάσσεται με εντυπωσιακές φιγούρες. Ο μουσικός του χρόνος είναι τα 4/4. Η χορογραφία απαιτεί συγχρονισμό, πειθαρχία και ακρίβεια. Η γραμμή του χασάπικου δεν κινείται κυκλικά, αλλά μπρος, πίσω, δεξιά και αριστερά με μέτωπο προς τους θεατές.